‘’Als ik een instantie binnen stapte, werd meteen de beveiliging gebeld. Het voelt voor mij dat ze me meteen behandelen als crimineel.’’

Maatschappelijk werkers van Bijeen Heusden komen ook mensen tegen die vastlopen in de communicatie met hulpinstanties. ‘’Soms voelen ze zich niet begrepen en gaan dan schelden of dreigen tegen een medewerker. Helemaal niet juist natuurlijk. Agressie tegen hulpverleners moet stoppen. Maar hoe zorgen we hiervoor?’’

De maatschappelijk werker is tijdelijk de brug tussen de burger en de instantie. Deze medewerkers hebben veel ervaring. Het kan zijn dat een houding van agressie, voortkomt uit ervaringen van onveiligheid in de eigen jeugd. Zo liep Johan* tijdens een spreekuur van Bijeen Heusden binnen bij maatschappelijk werk. De maatschappelijk werker deelt haar ervaring.

‘’Hij kwam binnen, nam plaats op de stoel tegenover mij en keek me aan zonder iets te zeggen. Hij leek naar woorden te zoeken. Hij stond op en liep weg. Hij draaide zich weer om en ging weer zitten.’’

‘’Ik weet niet wat ik hier doe’’ stilte… ‘’De wijkagent heeft me hierheen gestuurd, maar ik denk dat het geen zin heeft. Ik ben aan het overleven, maar ik leef niet meer."

‘’Ik stelde mezelf voor en vroeg hem of hij kon vertellen wat er aan de hand was. Hij probeerde het, al ijsberend door de spreekkamer vertelde hij zijn verhaal.''

‘’Ik heb geen rooie cent, wel hoge schulden, ik ben 29, maar woon helaas nog steeds bij mijn vader. We kunnen totaal niet met elkaar overweg maar ik weet niet waar ik moet beginnen om weg te komen. Ik ben een tijdje op het verkeerde pad geweest, je weet wel… drugs en drank. Iemand bedreigde mij en vervolgens liep het uit de hand. Daardoor heb ik een tijdje vastgezeten in de bak. Toen ik vrij kwam, kon ik nergens anders terecht. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven en wil graag mijn eigen plekje. Als ik hiervoor iets wil regelen dan loop ik tegen allerlei muren op, het voelt voor mij dat ze me meteen behandelen als crimineel.’’

‘’Johan vertelde dat hij al zo vaak teleur gesteld was in mensen, dat hij geen hoop meer had voor de toekomst. Hij had wel écht geld nodig! Als hij zelf voor een inkomen kon zorgen dan kon hij een eigen plekje zoeken en zijn schulden terug gaan betalen, ook aan zijn vader. Hij wilde nog wel een keer terugkomen om met me te praten. We spraken af dat ik met hem mee zou gaan naar de uitkeringsinstantie en dat hij de kamer uit zou lopen als zijn woede op zou laaien. Dat werkte! In latere gesprekken legde hij het aan me uit. Hij had door onze gesprekken inmiddels meer inzicht in wat er in zijn leven gebeurd was en hoe dat hem gevormd had.’’

‘Ik heb zoveel onveiligheid meegemaakt in mijn jeugd, ik kan daar niet over praten. Maar ik ben beschadigd. Daardoor kan ik er niet tegen als ik met instanties moet praten, die raken mijn oude pijn zeg maar. Dan krijg ik een soort kortsluiting in mijn hoofd, de stoppen slaan dan door. Ze vragen dan hele simpele dingen, maar ik kan er gewoon niet tegen als ze me op mijn kop zitten. Terwijl ik eigenlijk een heel goed hart heb. Ik wil het allerbeste voor andere mensen, ik was ook altijd een heel lief kind. Maar door wat ik heb meegemaakt reageer ik snel heel heftig. Dan voel ik me aangevallen. Terwijl dat niet terecht is, maar dat is hoe het werkt bij mij. Gelukkig heb ik nu hulp.’’

‘’Inmiddels heeft Johan een kleine uitkering, woont hij nog wel bij zijn vader maar kan nu ook meebetalen aan de boodschappen en heeft een zorgverzekering. Doordat we dit samen konden regelen, is er nu meer rust in zijn hoofd om andere zaken op te pakken. Hij was blij dat ik hem hielp met de gesprekken met de instanties, want als hij het alleen zou moeten doen, was het hem niet gelukt, denkt hij.

Inmiddels bezoekt hij het geldzakenspreekuur om de regelzaken daar te doen met hulp van vrijwilligers en spreek ik hem alleen nog af en toe om hem aan te moedigen aan zijn herstel te blijven werken. Hij is inmiddels ingeschreven bij de woningbouwvereniging. Er is perspectief gekomen. De maatschappelijke ladder kan nog veel voor hem in petto hebben, nu hij zich gezien en gehoord voelt.’’ 

Mocht je iemand herkennen in dit verhaal of herken jij jezelf in dit verhaal? zoek dan professionele hulp bij Bijeen via (073) 78 201 78 of info@bijeenheusden.nl!

*Vanwege privacy-redenen zijn de namen in dit artikel gefingeerd. We hebben toestemming om dit verhaal te delen.